Şubat 16, 2009

kesi

parçalı bulutluluk güneşe izin veriyor bazen, süzülmek için ara kaçamaklardan...
bazen öylesine büyük bir aralıktan sızıp, gözümün olay ufkunu öyle bir dolduruyorlar ki bu huzmeler,
sanıyorum güneş karşımdaki balkona konmuş...
dünya ışıktan seçilmez olmuş...
huzmeler demet halinde elimde birikiyormuş gibi hissediyorum...ve sanki avcumun içindeki ışık anaforuna kaçan bakışlarım,
cennete varacak sanıyorum...

san...kur...düş...

ama "parçalılık" riskli bişey...
çok eşli göksellik mi denir adına: ne istediğini bilmeyen bulutlar: her hava kütlesine boncuk dağıtıyorlar...
parçalanan bu pamuk yığınları bazen çil yavruluklarından üşüyüp toparlaşıveriyorlar...işte o vakit karanlık kışın geçmesini bekleyen kutup penguenlerinin sabrına ihtiyaç duyuyorum...

hayra yormak gerek...ne de olsa,
mevsim: nadas...

Blog Listem

İzleyiciler

Hakkımda

Fotoğrafım
bu bâb toprak ahvâlini beyan eder/ki tabiatı soğuk ve kurudur...